تنهایی؟
عجب واژه نا امید کننده ای ...
اگر با بشر دوست و یا بشر همراهت تنهاییت گم می شود هیچ از تنها و تنهایی نمی دانیم. من نیز ...
وقتی خالق تنهاست چگونه مخلوق تنها نباشد...
چی می گه؟
کاش این بشر تنهایم می گذاشتند ...
راستی اگر انسان قادر بود تنها زندگی کند ایا به اجتماع روی می اورد ؟؟؟
شاید مشکل ادم این است که نمی داند چه می خواهد؟؟؟
خداوندا چقدر مرا دوست داری در عجبم !
و شنیده ام همه بندگانت را نیز همین گونه دوست داری 
پس من بی وفایی را از که به ارث بردم.
خالقم که مبرا از هر گونه عیب است 
مسلما مخلوق نیز ؟
انسان جایز الخطاست !!! خطا و کوتاهیم را ببخشای معبود مهربانم زیبای وجود
پروردگارا معبودا ربا مرا برهان از حس غریب این دنیا
دوست دارم خدا . تنهایی هم معنایی نداره
این که دیگران چه فکری می کنن هم مهم نیست مهم اینه که به منه جاهل و
ناتوان بنده ات نظری داری و به حرف های بی حاصلم با عشق گوش می کنی
این عشق را کمتر از یک صدمش را که برایم قابل درک است حس می کنم .
بلند فریاد می کنم عاشقتم مهربانم عاشقتم همراه و هم دلم
راد
